اولین پیدایش همبرگر مربوط به اواخر قرن 19 بود. شاید برایتان سوال باشد که چه شد همبرگر به وجود آمد؟
دلیلش ساده است، همبرگر مدرن نیاز جامعه آشپزی آن زمان بود که به دلیل صنعتی شدن و ظهور طبقه کارگر و طبقه متوسط و نیاز آن قشر از جامعه به غذایی مقرون به صرفه مه میتواند در خارج از خانه تهیه شود، به وجود آمد.
شواهد نشان میدهد که اولین بار همبرگر در کشور آمریکا یا آلمان ( در شهر هامبورگ Hamburg ) به وحود آمد. در این دو کشور برای اولین بار یک تکه استیک و دو برش نان باهم در قالب یک ساندویچ به فروش میرسید.
پس از جنجال های مختلف در قرن 20 از جمله جنجال تغذیه ای در اواخر درهه 90 میلادی، همبرگر اکنون به نمادی از آشپری در ایالات متحده تبدیل شده است. 
قبل از اختراع بحث برانگیز همبرگر در ایالات متحده ، غذاهای مشابه از قبل در سنت آشپزی اروپا وجود داشته است. کتاب آشپزی Apicius ، مجموعه دستور العمل های رومی باستان که ممکن است مربوط به اوایل قرن 4 باشد ، جزئیات تهیه یک گوشت گاو به نام isicia omentata را ارائه می دهد. به عنوان یک شیرینی پخته شده که در آن گوشت گاو با مغز کاج ، دانه های فلفل سیاه و سبز و شراب سفید مخلوط می شود ، می تواند اولین ماده اولیه همبرگر باشد.
مشخص نیست که اولین دستور تهیه رستوران برای تهیه تارتار استیک مشخص شده است. گرچه نام مشخصی ارائه نکرد ، اما اولین توصیف تارتار استیک توسط ژول ورن در سال 1875 در رمان خود مایکل استروگوف ارائه شد. شباهت های خاصی بین تارتار استیک و غذاهای آلمانی Labskaus و Mett وجود دارد. گوشت های خرد شده و خام مشابه دیگری نیز در قرن بیستم ظاهر شدند. یکی از قدیمی ترین اشارات به سوسیس هامبورگ در سال 1763 در کتاب "هانا گلاس"  به نام "هنر آشپزی ، درست کردن راحت" ظاهر شد. سوسیس هامبورگ با گوشت چرخ کرده و انواع ادویه جات از جمله جوز هندی ، میخک ، فلفل سیاه ، سیر و نمک تهیه می شود و به طور معمول با نان تست سرو می شود. 
بسیاری از دستورالعمل ها و دستور پخت غذاها توسط مهاجرانی که از اقیانوس آتلاتنیک به طرف مقصد خود که آنرا دنیایی جدید نام گذاری کرده بودند، به مقصد خود برده شدند. بسیاری بر این عقیده هستند که خط هامبورگ-آمریکا اولین استیک های همبرگر را به آمریکا آورده باشد.
به نطر میرسد که اختراع چرخ گوشت به محبوبیت این غذا کمک کرده باشد، زیرا قبل از آن تمام مراحل درست کردن گوشت و چرخ کردن آن با دست و در خانه انجام میشد، اما چرخ گوشت کمکی بود برای صنعتی شدن تولید همبرگر. یکی از دلایل دیگر هم میتواند به افزایش تولیدات گوشت گاوی و افزایش چشمگیر گاوچران ها در آمریکا اشاره کرد.به همین دلیل آمریکا در آن زمان به یکی از بزرگترین تولید کنندگان و مصرف کنندگان گوشت در جهان تبدیل شد.
دهه 1880 به عنوان عصر طلایی گوشت گاو اعلام شد ، که طی آن تولید گوشت گاو روستایی حمل و نقل آن از طریق راه آهن از مناطق کشاورزی به مناطق شهری را حیاتی کرد. این امر باعث به وجود آمدن شرایطی شد که بتوان گوشت های تازه را در شهرها و در مناطق صنعتی و درمیان ماشین های یخچال دار استفاده کرد. در این زمان ، شهر شیکاگو ، به همراه شهرهای دیگر در ساحل شرقی ، به کانونی برای فرآوری گسترده گوشت گاو تبدیل شد. گوشت گاو در آن زمان ارزان بود و در دسترس طبقه کارگر بود. این امر باعث شد تا استیک هامبورگ در دسترس اکثریت قریب به اتفاق مردم قرار گیرد و باعث پیدایش آنچه برخی از نویسندگان به شوخی "رویای گوشت گاو آمریکایی" می نامند ، شود.
تولید و مصرف زیاد گوشت گاو در ایالات متحده باعث شد که صنعت گوشت تا پایان قرن نوزدهم به طور فزاینده ای قدرتمند شود. به زودی مشکلات فساد در صنعت گوشت بوجود آمد ، مشکلاتی که کیفیت و بهداشت را به خطر می اندازد. در آغاز قرن بیستم ، "آپتون سینکلر" رمان جنگل را منتشر کرد ، رمان درباره توطئه ها و فساد در صنعت گوشت آمریکا بود. این کتاب آگاهی مردم را در مورد ایمنی فرآوری گوشت افزایش داد و به ایجاد قانون مواد غذایی خالص و دارویی کمک کرد ، که توسط سازمان غذا و دارو حمایت مالی شد. جنگل یک نقطه عطف در تاریخ بعدی همبرگر بود.
ترکیبات همبرگر:
 استیک هامبورگ که یک بار بین دو برش نان سرو شد ، با انواع مختلفی از مواد اولیه که در خود ساندویچ یا به عنوان یک غذای جانبی همراه آن در بشقاب تهیه می شد ، آماده می شد. یکی از این همراهی ها که هنوز هم در برگر امروزی رایج است ، سس گوجه فرنگی است ، نوعی سس گوجه فرنگی با ترکیبی از طعم ها بین شیرین و ترش که اولین بار در سال 1869 توسط کارآفرین و سرآشپز هنری جان هاینز در شارپسبورگ پنسیلوانیا به صورت تجاری تولید شد. شرکت وی در ابتدا Anchor Pickle and Vinegar Works نام داشت ، اما در سال 1888 به F. & J. Heinz تغییر نام یافت. استفاده از سس گوجه فرنگی توسط مصرف کنندگان آمریکایی به سرعت پس از این تاریخ رشد کرد و طولی نکشید که همبرگرها تقریباً تا پایان قرن نوزدهم و اوایل قرن 20 با کچاپ همراه بودند. 
در میان سبزیجات همراه با همبرگر ، اولین چیزی که در ادبیات مربوط به تاریخچه آن توصیف شده است ، پیاز است که معمولاً به صورت حلقه ای ریز خرد شده است، بنابراین ، همبرگر به سنت ساندویچ آمریکایی که نوعی محصول گیاهی را شامل می شود ، اعم از کاهو ، کلم ترش (مانند روبن) ، سالاد کلم ، یا ترشی ادامه داد. همه این چاشنی ها در تصویر کلاسیک همبرگر در دوران طلایی آن یعنی دهه 1940 گنجانیده شده اند.